Een bouwheer kwam met een interessante ontwerpvraag: ‘Ik ben op zoek naar een architect die openstaat voor het ontwerpen van een zo klein mogelijke woning in houtskeletbouw. In een kleine woning voel ik me het best. Mijn vorige woning had een bewoonbare oppervlakte van 150 m2 waarin ik verloren liep. Ik heb me na het 1ste jaar dan beperkt tot wonen in één kamer. Ik ben minimalistisch in levenswijze en zit graag op de grond te werken aan een lage tafel. Mijn huidige meubelen zullen trouwens de deur uitgaan. Ik wil voldoende leegte om te kunnen dansen en bewegen in huis.’

Het ontwerp van ‘the room of one’s own’. Het ontwerp van een lege kamer.

Het centrum van het huis is de lege kamer, leegte die ruimte biedt voor beweging. Deze leefkamer is gericht op de tuin en wordt omarmd en beschut door de functies aan de straatzijde. De grens tussen beide wordt gevormd door een hoogteverschil van enkele traptreden.